13 Şubat 2010 Cumartesi

KÜTÜBÜ ŞER


Normal olarak doğuyoruz. Ama normal olmayan bir dünyaya doğuyoruz. Neysek o olmak için direndikçe daha da anormalleşiyor onlar ve dünya. Çünkü anormalliğin normal olduğu bir yerde normal olan asıl anormaldir. Sonuç olarak bazıları normalleşiyor, kaybedenler de denir onlara. Direnmenin trajik tadı. Deliler için üzüleceksin, onların seni deli sanmalarına neden olan şeyin tam da bu üzüntü olduğunu bile bile üstelik.

Çok sonra okunmuştur:
“Mantığımız bizi durmadan uymaya itiyor – deli bir dünyaya ve deli bir yaşama uymaya” Rollo May


GİRİŞ AĞIT VE YEMİN

Giriş:
Yağmurların dininde
Yoktur göğe darılmak
Hep yağarsın yine de
Yağmursan sen kendini

Yağmur san sen kendini.
Yağ, yağ yağ bu yangına!


Ağıt:
Ne güzelsin ne güzelsin
Salkım salkımsın halkım
Dalından
Koparmak istiyor seni uzanan eller
Dalından
Vurmak için.

Yemin:
Öyle bir savaş ki bu
Ölmek h a r a m d ı r h ü c u m..!

Mustafa ÇALIŞKAN

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder